Czy poziom aktywności fizycznej, zmiana stylu życia bądź przyjmowanie nieprawidłowych pozycji może być czynnikiem wpływającym na problemy funkcjonalne stawu barkowego? Odpowiedź brzmi: tak, jeśli zostaną zbagatelizowane takie czynniki jak ból, ograniczenie ruchomości stawu bądź osłabienie siły mięśniowej. Wszystkie te czynniki mogą wystąpić na skutek przeciążenia wynikającego z uprawiania jakiejkolwiek aktywności fizycznej lub jej braku, przeciążeń z racji wykonywanego zawodu, a także urazów mechanicznych.

Z czego wynikają?

Problemy funkcjonalne mogą dotyczyć zarówno układu kostnego (np. nieprawidłowa praca łopatki, złe ustawienie stawu), tkanek miękkich jak i układu mięśniowego (np. brak możliwości przesuwania mięśni i włókien mięśniowych względem siebie – sklejenie struktur, wzmożone napięcia mięśniowe) czy nerwowego (np. uszkodzenie nerwu, uczucie drętwienie).

Czy funkcja ręki jest niezbędna?

Wyprostowana postawa ciała człowieka pozwala na udział całej obręczy barkowej wraz z kończyną górną w czynnościach dnia codziennego wynikających z potrzeb fizjologicznych, pracy i czynności poprawiających komfort życia. Ograniczenie funkcji barku w kontekście oceny komfortu życia wyklucza się i wymaga wdrożenia odpowiednich działaniach ukierunkowanych na indywidualne potrzeby. Współpraca z fizjoterapeutą, który wykorzystuje metody leczenia zaburzeń powięziowych i metodę neurofizjologiczną PNF pozwoli zmniejszyć dolegliwości i odzyskać pożądaną funkcję.